ویژه نامه روز قدس
(به نام یاور مظلومان)
از پایان جنگ جهانى اوّل وتشکیل کشورهاى اسلامى کوچک از بقایاى امپراتورى مسلمان عثمانى، قیمومیت کشور مسلمان فلسطین به دولت انگلستان واگذار شد. انگلستان از همان زمان توطئه تشکیل یک کشور یهودى را در خاک فلسطین تدارک دید که پس از پایان جنگ جهانى دوم به وسیله مجمع عمومى سازمان ملل، فلسطین به دو قسمت یهودى و مسلمان تقسیم شد؛ رژیم صهیونیستى در سال ۱۳۲۷ ه. ش/ ۱۹۴۸ م، بطور رسمى تشکیل شد ودولت ایران آن را به رسمیت شناخت.
روابط ایران و رژیم صهیونیستی اسرائیل به دو دوره همکاری استراتژیک و خصومت آشکار تقسیم میشود. دوره محمد‌رضا شاه دوره همکاری استراتژیک میان ایران و اسرائیل است و دوره جمهوری اسلامی، دوره دشمنی آشکار میان ایران و رژیم صهیونیستی می‌باشد.
همکاری میان رژیم پهلوی و اسرائیل پس از به رسمیت شناختن اسرائیل توسط ایران و عمدتاً از سال 1333 (1954) یعنی دوران پس از مصدق آغاز شد. این تعاملات که در ابتدا در قالب همکاری‌های محدود اقتصادی آغاز شده بود، به همکاری‌های گسترده نظامی ـ‌امنیتی و تأمین نفت اسرائیل ـ بویژه در دوره‌های بحرانی رژیم صهیونیستی همچون دوران جنگ با اعراب و تحریم نفتی غرب توسط اعراب- منتهی شد. اتحاد استراتژیک شاه و رژیم صهیونیستی از نیمه دوم دهه 30 تا دهه 50 شمسی (نیمه دوم دهه 50 تا دهه 70 میلادی) بود که ایران و اسرائیل به عنوان بازوهای منطقه‌ای امریکا مطرح شدند.
در زمان دولت مصدق با فشار مردم و روحانیون روابط با آن
کشور قطع گردید. امّا پس از کودتا وحاکمیت دیکتاتورى مطلق، روابط دولت وابسته
پهلوى با رژیم اسرائیل دوباره آغاز شد و در طول دهه ۱۳۳۰ در محورهاى نفتى،
اطلاعاتى وامنیتى ادامه داشت.
در نیمه اوّل دهه ۱۳۴۰ ه. ش
به علت آغاز مبارزه امام خمینى (ره) و هشدار ایشان نسبت به نفوذ اسرائیل غاصب در
ایران و قیام پانزده خرداد، روابط ایران و اسرائیل دچار اختلال شد و به صورت مخفى
درآمد. اما پس از قضیه کاپیتولاسیون و تبعید امام (ره)، روابط دولت هویدا و رژیم
اشغالگر قدس، علاوه بر محورهاى قبلى در سایر زمینه ها نیز گسترش یافت.
پس از جنگ شش روزه اعراب و
اسرائیل و شکست کشورهاى مسلمان، امام خمینى (ره) از تبعیدگاه خود در نجف، پشتیبانى
خود را از مردم مسلمان فلسطین و قیام آنها اعلام کرد که این مسأله باعث مخالفتها و
تظاهرات مردم ایران علیه اسرائیل شد.
زمینه های همکاری های رژیم منحوس پهلوی با اسرائیل عبارت اند از:
خرید تسلیحات از اسرائیل
همکاری‌های اطلاعاتی ایران و اسرائیل در سطح منطقه‌ای
و عملیات های جنگی مشترک ایران و اسرائیل شامل:
جنگ اعراب و اسرائیل و جایگاه ایران به
عنوان هم پیمان اسرائیل
جنگ 1948 میان 5 کشور عربی مصر، سوریه، اردن، عراق، لبنان و صهیونیستهای سازمان یافته در گروههای نظامی
جنگ دوم پس از ملی شدن کانال سوئز توسط عبدالناصر در سال 1956 و تجاوز اسرائیل، فرانسه و انگلیس از راه هوا، دریا و زمین به مصر.
جنگ سوم اعراب و اسرائیل، که به جنگ شش روزه مشهور است با حمله هوایی
ناگهانی اسرائیل به مصر آغاز شد. هواپیماهای اسرائیلی، سپس به سوریه، عراق و اردن
نیر حمله کردند و پس از آن نیروهای زمینی یهودیان در مدت شش روز، تمام فلسطین و
بیت‌المقدس، و بخش‌هایی از سوریه و اردن را تصرف کردند
جنگ چهارم اعراب و اسرائیل به جنگ اکتبر 1973،
جنگ رمضان مشهور است. این جنگ با حمله نیروهای سوریه و مصر، با همکاری ارتش
آزادیبخش فلسطین، به جبهه‌های صهیونیستها آغاز شد
- همکاری ایران و اسرائیل در برانگیختن کردها علیه عراق
-همکاری ایران و اسرائیل در جنگ داخلی یمن
-دخالت نظامی ایران در عمان
که متاسفانه این همکاری ها از طرف رژیم منحوس پهلوی در قدرت گرفتن رژیم جعلی و نوپای صهیونیستی نقش به سزایی ایفا کرد.
مقام معظم رهبری درباره ی علت اصلی تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی در منطقه خاورمیانه می فرمایند:
۱- تداوم سلطه‌ی استعماگران
اساساً تشکیل دولت یهودی - یا به تعبیر درست‌تر، دولت صهیونیست - در این نقطه از دنیای اسلام، با یک هدفِ بلند مدتِ استکباری به وجود آمد. اصلاً به وجود آوردن این دولت در این نقطه حسّاس که تقریباً قلب دنیای اسلام است -برای خاطر این بود که در بلند مدت، تداوم سلطه استعمارگرانِ آن روز - که در رأسشان دولت انگلیس بود - بر دنیای اسلام باقی بماند و این‌طور نباشد که اگر یک وقت دولت اسلامیِ مقتدری به وجود آمد، بتواند جلوی نفوذ استعمارگران و انگلیس و فرانسه و دیگران را در این منطقه بگیرد. لذا یک پایگاه برای خودشان درست کردند. بنابراین طبق اسناد تاریخی، تشکیل حکومت صهیونیستی در آنجا، بیش از آنچه که آرزوی مردم یهود باشد، یک خواست استعماری دولت انگلیس بود.
۲- جلوگیری از اتحاد مسلمانان
اشغال این سرزمین براساس یک طرح چندجانبه،
پیچیده و با هدف جلوگیری از اتّحاد و پیوستگی مسلمانان و پیشگیری از تأسیس مجدّد
حکومتهای قدرتمند مسلمان بود.دلایلی در دست است که عدّه‌ای از اراذل و اوباشِ
غیریهودیِ شرق اروپا را به نام یهودی به فلسطین کوچانیدند تا با پوشش حمایت از
بازماندگان قربانیان نژادپرستی، یک حکومت معاند اسلام را در قلب جهان اسلام نصب
کنند و پس از سیزده قرن، یک گسستگی بین مشرق و مغرب اسلامی ایجاد نمایند.
مقام معظم رهبری در جواب اعتراضات حکام عرب به حمایت ایران از فلسطین میفرمایند:
کمک همه جانبه به مردم فلسطین و حمایت کامل از آنان واجب کفائی بر همهی مسلمانان است. دولت هایی که به جمهوری اسلامی ایران و برخی دیگر از کشورهای مسلمان بخاطر کمک به فلسطین خرده میگیرند، خود متحمل این کمک و حمایت شوند تا تکلیف اسلامی از دیگران ساقط شود،و اگر همت و توان و شجاعت آن را ندارند، بهتر است به جای خرده گیری و کارشکنی، قدرشناسِ اقدامات مسئولانه و شجاعانه‌ی دیگران باشند.
همچنین مقام
معظم رهبری در جواب شبهه ای که مسئله فلسطین را مسئله ی شخصی و محلی خودشان
میدانند می فرمایند:
هر کس در دنیای اسلام، امروز قضیه‌ی غزه را
یک قضیه‌ی منطقه‌ای و شخصی و محلی بداند، دچار همان خواب خرگوشی‌ای است که پدر
ملتها را تا حالا درآورده است. نه، این قضیه‌ی غزه، فقط قضیه‌ی غزه نیست؛ قضیه‌ی
منطقه است. فعلاً آنجا نقطه‌ی ضعیفتر است، تهاجم را از آنجا شروع کردند و اگر موفق
شدند، دست از سر منطقه بر نمیدارند. دولتهای کشورهای مسلمانی که حول و حوش آن
منطقه هستند و کمکی که باید بکنند و میتوانند بکنند، نمیکنند، دارند اشتباه
میکنند؛ اشتباه میکنند. هر چه در این منطقه میخ اسرائیل بیشتر فرو برود، تسلط
استکبار بیشتر بشود، بدبختی این دولتها و ضعف و ذلت این دولتها بیشتر خواهد شد.
چرا ملتفت نیستند؟ و دولتها، ملتها را هم دنبال خودشان به ذلت میکشانند. یک دولت
ذلیل و مطیع و وابسته، یک ملت را مطیع و ذلیل و وابسته میکند. این است که ملتها
باید به خود بیایند.
شبهه‌ی ناصبی
بودن
در قضیه‌ی حمایت از فلسطین هیچ کشور و هیچ
دولتی به گرد جمهوری اسلامی نرسید. این را همهی دنیا تصدیق کردند. جوری شد که بعضی از کشورهای عربی از
ناراحتی دادشان بلند شد، گفتند ایران دارد برای مقاصد خود اینجا تلاش میکند! البته
فلسطینی‌ها به این حرف اعتنائی نکردند. از جمله در قضیه‌ی غزه - در این جنگ بیست و
دو روزه جمهوری اسلامی در همهی سطوحش؛ از رهبری و ریاست جمهوری و مسئولین گوناگون
و مردم و تظاهرات و پول و کمک و سپاه و غیره، همه در خدمت برادران فلسطینیِ مظلوم
و مسلمان قرار گرفتند. در بحبوحه‌ی این حرفها، یک وقت دیدیم که ویروسی دارد تکثیر
میشود؛ دائم میروند پیش بعضی از بزرگان، بعضی از علماء، بعضی از محترمین، که آقا!
شما دارید به کی کمک میکنید؛ اهل غزه ناصبی‌اند! ناصبی یعنی دشمن اهل‌بیت. یک عده
هم باور کردند! دیدیم پیغام و پسغام که آقا، میگویند اینها ناصبی‌اند. گفتیم پناه
بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ خبیث. در غزه مسجد با نام حضرات معصومین هست.
چطور اینها ناصبی‌اند!؟ بله، سنی‌اند؛ اما ناصبی!؟
صلح با رژیم
اشغالگر قدس
امروز ترفند صهیونیستها و پشتیبانانشان -
که دولت امریکا مهمترین پشتیبان آنهاست - این است که از نام زیبای صلح استفاده
میکنند: آقا صلح کنید؛ این حرفها چیست!؟ بله؛ صلح چیز خیلی خوبی است؛ اما صلح کجا
و با چه کسی!؟ کسی وارد خانه شما شده، به‌زور در را شکسته و شما را کتک زده، به
عیال و اولادتان اهانت کرده و از سه اتاقی که شما دارید، دو تا و نصفش را گرفته
نشسته است؛ بعد بگوید شما چرا بیخودی مرتّب به این و آن شکایت میکنید؛ مرتّب دعوا
و معارضه میکنید؛ بیایید با هم صلح کنیم. آیا این صلح شد!؟ صلح این است که شما از
خانه بیرون بروید؛ اگر با هم جنگی داشتیم، آن وقت بیایند صلحمان بدهند... اگر آنها
به حقّ خودشان قانع شوند - یعنی خانه را که فلسطین است، به صاحبان خانه واگذار
کنند و سراغ کار خودشان بروند؛ یا از دولت فلسطین اجازه بگیرند و بگویند به ما
اجازه دهید تعدادی از ما، یا همه ما در این کشور بمانیم - کسی با آنها
جنگی نخواهد داشت. جنگ این است که آنها غاصبانه و زورگویانه وارد خانه دیگران شده‌اند؛ آنها را از خانه بیرون کرده‌اند و الان هم به آنها ظلم میکنند. الان هم به همه کشورهای منطقه ظلم میکنند و تهدیدی برای همه هستند. بنابراین، اینها صلح را هم مقدّمه‌ای برای تجاوز بعدی میخواهند! اگر صلحی برقرار شود، مقدّمه‌ای است برای این‌که بعد بتوانند طور دیگری تجاوز و تعدّی کنند.
ایجاد اختلاف در جهان اسلام بر سر مسأله فلسطین
امروز هر حرکت تفرقه‌انگیز در دنیای اسلام، گناهی تاریخی است. آنان که عنودانه گروههای عظیمی از مسلمین را به بهانه‌های واهی تکفیر میکنند؛ آنان که با گمانهای باطل، به مقدسات فرقه‌هائی از مسلمین اهانت میکنند؛ آنان که به جوانهای از جان گذشته‌ی لبنان که مایه‌ی سربلندی امت اسلامی شدند، از پشت خنجر میزنند؛ آنان که برای خوشامد امریکا و صهیونیستها از خطر موهومی بنام هلال شیعی سخن میگویند؛ آنان که برای شکست دولت مسلمان و مردمی در عراق ناامنی و برادرکشی را دامن میزنند؛ آنان که دولت حماس را که محبوب و منتخب ملت فلسطین است از هرسو زیر فشار قرار میدهند ... چه بدانند و چه ندانند مجرمانی به شمار میروند که تاریخ اسلام و نسلهای آینده از آنان با نفرت یاد خواهند کرد و آنان را مزدوران دشمن غدار خواهد دانست.
وظیفه مردم
فلسطین
من به برادران و خواهران فلسطینی عرض
میکنم: جهادتان را ادامه دهید.
ایستادگیتان را ادامه دهید. بدانید هیچ
ملتی جز به وسیله ایستادگی و مبارزه نمیتواند شرف خود و هویت خود و استقلال خود را
به دست آورد. به هیچ ملتی، دشمن با التماس چیزی نخواهد داد. هیچ ملتی به خاطر ضعیف
بودن و گردن کج کردن در مقابل دشمن، به چیزی نمیرسد. هر ملتی که در دنیا به جایی
رسیده است، به خاطر عزم و اراده و ایستادگی و سینه سپر کردن و سر را بالا نگه‌داشتن
رسیده است. بعضی از ملتها این توان را ندارند؛ اما آن ملتی که به اسلام معتقد است،
آن ملتی که به قرآن معتقد است، آن ملتی که به وعده خدا معتقد است، آن ملتی که
معتقد است هرکه خدا و دین خدا را یاری کند، خدا با تأکید او را یاری خواهد کرد -
این توانایی را دارد.
موضع جمهوری
اسلامی حمایت از هر حرکت ضدصهیونیستی است
هر جا هر ملتی، هر گروهی با رژیم صهیونیستی
مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش میکنیم و هیچ ابائی هم از گفتن
این حرف نداریم. این حقیقت و واقعیت است.
همه‌پرسی از
مردم فلسطین
راه حلّ مسأله فلسطین، راه حلهای تحمیلی و
دروغین نیست. تنها راه حلّ مسأله فلسطین این است که مردم واقعی فلسطین - نه
مهاجران غاصب و اشغالگر
- چه آنهایی که در داخل
فلسطین ماندند، چه آنهایی که در بیرون فلسطین هستند، خود نظام حاکم بر کشورشان را
تعیین کنند. اگر اتّکاء به آراءِ یک ملت از نظر مدّعیان دمکراسی در دنیا حرف راستی
است، ملت فلسطین هم یک ملت است و باید تصمیم بگیرد. رژیم غاصبی که امروز در سرزمین
فلسطین بر سرِ کار است، هیچ حقّی بر این سرزمین ندارد؛ یک رژیم جعلی، دروغین و
ساخته دست قدرتهای ظالم است. بنابراین از مردم فلسطین نباید بخواهند این رژیم را
به رسمیت بشناسند.
پیش‌بینی آینده‌ی مسأله‌ی فلسطین
فلسطین آزاد خواهد شد؛ در این هیچ شبهه‌ای نداشته باشید. فلسطین قطعاً آزاد خواهد شد و به مردم بر خواهد گشت و در آنجا دولت فلسطینی تشکیل خواهد شد؛ در اینها هیچ تردیدی نیست؛ اما بدنامی آمریکا و بدنامی غرب برطرف نخواهد شد. اینها همچنان بدنام خواهند بود. شکی نیست که بر اساس حقایقی که خدای متعال تقدیر کرده است، خاورمیانه‌ی جدید شکل خواهد گرفت. این خاورمیانه، خاورمیانه‌ی اسلام خواهد بود.
و قطعاً فلسطین به دست مردم فلسطین برخواهد گشت و این زائده‌ی دروغی و جعلی از صحنه‌ی جغرافیا محو خواهد شد؛ در این تردیدی نیست.
گزیده بیانات حضرت امام خمینی(ره) درباره روز قدس
آخرین جمعه ماه رمضان میتوانند در سرنوشت فلسطین تعیین کننده باشد
قدس روز جهانی است/منافقین در روز قدس بی‌تفاوت هستند
من روز قدس را روز اسلام و رسول اکرم می‌دانم
در روز قدس اگر یک میلیارد مسلمان فریاد بزند، اسرائیل از همان فریاد می‌ترسد
روز قدس را باید مسلمان‌ها زنده نگه دارند
مسئله قدس مسئله بزرگی است/ نباید قدس دست آنها باشد
گزیده بیانات مقام معظم رهبری درباره روز قدس
روز جهانی قدس روز اعلام مخالفت امت اسلامی با ظلم و بی‌عدالتی صهیونیستها و حامیان‌شان است.
در مساله فلسطین، آنچه که هدف است، استنقاذ فلسطین است؛ یعنی محو دولت اسرائیل.
انتفاضه مسجدالاقصی یکی از آیات الهی است و جنایتکاران روسیاه را به شدت مجازات خواهد کرد.
تنها راه‌حل فلسطین؛ بازگشت فلسطینی‌ها به سرزمین‌های خود و اخراج صهیونیستهای غاصب از آنجا می‌باشد.
ما ایمان داریم که اسلام سرانجام فلسطین را نجات داده و قدس عزیز را از دست متجاوزین پس خواهد گرفت.
فلسطین قطعا روزی را خواهد دید که رژیم صهیونیستی دیگر وجود ندارد.
محو اسرائیل از منطقه، موضوع همیشگی جمهوری اسلامی ایران است.
همه کشورهای اسلامی باید دست در دست یکدیگر در مقابل صهیونیسم غاصب و متجاوز بایستند.
دفاع از ملت مظلوم فلسطین و قیام شجاعانه و مظلومانه آنان وظیفه اسلامی همه ماست.
فلسطین، مساله اول جهان اسلام است.
تنها راه‌حل مساله فلسطین، مقاومت است و مبارزه است.
پیروزی ملت فلسطین در بازگرداندن حق خود، دشوارتر نیست از پیروزی‌ای که ملت ایران در ایجاد جمهوری اسلامی در ایران داشت.
در راه آزادی فلسطین و قدس شریف استقامت لازم است، ایستادگی لازم است، ادامه دادن راه لازم است.
امروز آمریکا و غرب در قضیه فلسطین و در بسیاری از قضایای دیگر صریحا دروغ میگویند.
مساله غزه مساله یک تکه سرزمین نیست؛ مساله فلسطین فقط مساله جغرافیا نیست؛ مساله بشریت است؛ مساله انسانیت است.
ما در جمهوری اسلامی مساله فلسطین برایمان یک مساله تاکتیکی نیست، یک استراتژی سیاسی هم نیست، مساله عقیده است، مساله دل است، مساله ایمان است.
همه دنیای اسلام از روز قدسی که امام بزرگوار در جمعه آخر ماه رمضان هر سال معین کردند، استقبال میکنند.
{به امید روز اقامه نماز در مسجد الاقصی}
گرد آوری و تنظیم:محسن باغانی
